استفاده ازکارتهای هوشمند در دهه ۱۹۸۰ رایج گردید این کارت ها که به Smart Card یا ICC مشهور هستند علاوه بر حافظه EEPROM برای ذخیره اطلاعات حاوی پردازنده ای نیز هستند که امکان اجرای سیستم عامل و برنامه را ممکن می سازند. در کارتهای هوشمند بیومتریک که جهت تایید هویت صاحب کارت به کار میرود برنامه ذخیره شده در کارت دو فرایند ثبت نام (Enrollment) و مقایسه (Verification) را فراهم می سازد. که به این مدل مقایسه در کارت (MOC) می گویند.
در فرایند ثبت نام اطلاعات بیومتریک در قالب استاندارد ISO/IEC 7816-xx در کارت ثبت میگردد (حداکثر: دو اثر انگشت – دو عنبیه – یک اثر انگشت و یک عنبیه). این اطلاعات غیر قابل دسترسی هستند و فقط برنامه ذخیره شده در کارت به آن دسترسی دارد. در فرایند مقایسه هیچ اطلاعاتی از کارت خوانده نمی شود بلکه اثر انگشت/عنبیه کاندید (در قالب استاندارد مذکور) جهت مقایسه برای نرم افزار نصب شده در کارت ارسال میگردد و نتیجه مقایسه به Terminal/PC باز میگردد. تراکنش فی مابین نرم افزار نصب شده در کارت و Terminal/PC فقط از طریق protocol APDU (ISO 7816-xx) امکان پذیر است. این روش امتیاز اصلی MOC است. اطلاعات بیومتریک ثبت شده در کارت در دسترس نیست و حتی در صورت دزدیده شدن یا مفقود شدن کارت نمی توان از آن سوء استفاده کرد. و از آنجا که فرایند مقایسه، در کارت انجام می شود راهی برای نفوذ یا جعل آن وجود ندارد.