یکی از ویژگی های منحصر به فرد بر روی بدن انسان که قابل مشاهده می باشد عنبیه است. عنبیه عضو داخلی چشم است که از بیرون قابل روئیت است. چون از محیط بیرون کاملا محافظت می شود و در طول زمان تغییر نمی کند، گزینه ای کاملا مناسب برای پردازش بیومتریک می باشد.
عنبیه هر چشم طرحی منحصر به فرد دارد حتی در دوقولوهای همسان (در دوقولوهای همسان چهره و اثر انگشت بسیار مشابه هستند). فراوانی جزئیات در عنبیه، تنوع آن و عدم وابستگی ژنتیکی، و در دسترس بدون آن برای تصویر برداری (بدون تماس فیزیکی – در مقابل اسکنر های اثر انگشت که با دست شخص تماس فیزیکی دارد تصویر برداری عنبیه کاملا بهداشتی است) گزینه ای عالی برای تشخیص هویت است.
از شناسائی عنبیه در برنامه هایی با امنیت بسیار بالا در سراسر جهان استفاده می شود، دقت وکیفیت شناسائی آن به اثبات رسیده است. از کاربردهای آن می توان در کنترل گذرنامه ، کنترل تردد در مکان های حساس و امنیتی همچنین استفاده در کارت های شناسائی در سطح ملی نام برد. خطای تقریبا صفر در شناسائی عنبیه بعلت تنوع طرح های گوناگون و کاملا تصادفی آن است.